Adım Leyla olsun isterdim hep, ben de Leyla'nın şiirini yazdım. UNUTTUĞUNUZ BAHÇELER BENİM Biliyor musunuz, Ben Leyla. Unuttuğunuz bahçeler benim Bozkırlar da. Kimi gün Çamlar altında Gün başımı okşar ince ince, taptaze bir sevinç solurum uyluklarımda. Sizden uzakta Biz’den uzakta. Kimi gün Çıplak ayaklarım tozlu yollarda hayıtların gölgesinden geçer sessizce Sarı yaprakların içinde saklı kalan hayata ağlarım Siz yemyeşil gülebilin diye. eyersiz atların gözyaşlarını Yılanların çıkarıp attıklarını Akiklerden yansıyan ayışığını Adları hep dilinizin ucundaki otların güneşli kokusunu Ben saklarım Gelecek yıl belki zemheri bitmek bilmez diye. Biliyor musunuz, Ben Leyla. Unuttuğunuz düşler benim Karanlıklar da. İçinden alaz geçen rüyalarınız Bekler ruhumun renkli kavanozlarında Ateşböceği hayali, yakamoz yanılgısını Mağaraların yosun kokusunu Sarkıtın sütuna dönmeden görülür görülmez ...
Kill all my demons, my angels might die too.